บทที่ 1
อินโดนีเซีย มาตุภูมิของข้า
แผ่นดินที่ข้ายอมพลีโลหิต
ณ ที่นั้น ข้าขอหยัดยืน
เพื่อปกป้องมาตุภูมิ
อินโดนีเซีย ประชาชาติของข้า
ประชาชนและมาตุภูมิของข้า
มาเถิด เราจงตะโกนก้อง
"อินโดนีเซียจงเป็นเอกภาพ"
แผ่นดินของข้า จงเจริญ
ประเทศของข้า จงเจริญ
และรวมถึงประชาชาติของข้าทั้งผอง
ตื่นเถิดดวงวิญญาณ
ตื่นเถิดสังขารของปวงประชา
เพื่ออินโดนีเซียอันยิ่งใหญ่
(*ประสานเสียง)
อินโดนีเซียอันยิ่งใหญ่
เอกราช เอกราช
แผ่นดินข้า ประเทศข้า ที่ข้ารัก
อินโดนีเซียอันยิ่งใหญ่
เอกราช เอกราช
จงเจริญเถิด อินโดนีเซียอันยิ่งใหญ่ (* ซ้ำ)
บทที่ 2
อินโดนีเซีย ประเทศอันสง่า
แผ่นดินที่มั่งคั่งของเรา
ณ ที่นั้น ข้าขอหยัดยืน
อยู่ ณ ที่นี้ตลอดไป
อินโดนีเซีย แผ่นดินบรรพชน
มรดกที่ตกทอดถึงเราทั้งผอง
เราผองจงอธิษฐาน
"อินโดนีเซียจงมีสันติสุข"
ขอแผ่นดินเจ้าจงอุดม
วิญญาณของเจ้าจงเบิกบาน
และรวมถึงประชาชาติของข้าทั้งผอง
จงได้ตระหนักถึงดวงใจเจ้า
จงได้ตระหนักถึงดวงจิตเจ้า
เพื่ออินโดนีเซียอันยิ่งใหญ่
(* ประสานเสียง)
บทที่ 3
อินโดนีเซีย ประเทศอันศักดิ์สิทธิ์
แผ่นดินแห่งชัยชนะของเรา
ณ ที่นั้น ข้าขอหยัดยืน
เพื่อปกป้องมาตุภูมิที่แท้จริง
อินโดนีเซีย แผ่นดินที่เปล่งประกาย
แผ่นดินที่เรารักล้นดวงใจ
เราผองจงปฏิญาณ
"อินโดนีเซียดำรงอยู่นิรันดร"
ขอให้ชนของเจ้าจงปลอดภัย
ขอให้ลูกหลานเจ้าจงปลอดภัย
ตลอดไปถึงหมู่เกาะและท้องทะเลของเจ้าด้วย
ขอประเทศจงก้าวไปข้างหน้า
ขอเหล่ายุวชนของเจ้าจงไปข้างก้าวหน้า
เพื่ออินโดนีเซียอันยิ่งใหญ่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น